تفسیر آیات الائمه (حکیم)تفسیر آیات الائمة اثـر میرزا علی‌نقی (م ۱۲۹۷ ق) فرزند مولی رضا بن محمدامین همدانی حکیم، ریاضی‌دان، متبحر در علوم غریبه و از علمای عصر خویش می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالی کتاباین تفسیر در یک مجلد بزرگ به فارسی و به نام تفسیر آیات الائمة است. مفسر آن را بر مذاق اهل عرفان و تصوف نگاشته و در ۱۲۷۴ ق از نگارش آن فراغت یافته است. مـؤلـف ایـن اثر را به قواعد جفر و استخراج آیات قرآن کریم از طریق زبر و بینات در اثبات امامت حضرت علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) و ائمه اطهار (علیهم‌السّلام) آغاز نموده است. و آن شامل یک مقدمه در شرح و بیان احاطه قرآن کریم به تمام علوم می‌باشد. سـپـس مـی گوید که امامت ائمه اطهار (علیهم‌السّلام) در قرآن کریم به طریق اشارات و رموز یاد شده ولی تصریح به امامت ائمه اثنی عشر نگشته است. مـفـسر به زبان عربی و کتب عهدین قدیم و جدید کاملا آشنائی و تسلط تام داشته است و در باب پنجم از این تفسیر از کتاب تورات و کتاب زبور و صحیفه دانیال و سایر کتب و رسالات عهدین در اثبات امامت حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) و ائمه اثنی عشر (علیهم‌السّلام) استفاده کرده است. و نیز عباراتی را به خط فارسی و زبان عبری ذکر نموده است. ۲ - نسخ کتابامروز نسخه‌های متعدد از این تفسیر در دست می‌باشد. از جمله نسخه خط مؤلف نزد حفید وی میرزا محمد در تهران و نیز نسخه کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی (شماره ۶۹۵۰) و نسخه کتابخانه مجلس شورای اسلامی (شماره ۱۶۸۵) محفوظ می‌باشد. [۲]
فکرت، محمدآصف، فهرست الفبائی کتب خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس، ص۱۳.
[۳]
فهرست کتابخانه مجلس، ج۵، ص۲-۴.
[۴]
الحلو، عامر، معجم الدراسات القرآنیة، ص۵.
۳ - پانویس
۴ - منبعسایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن سیزدهم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۶/۷. |